«Η ψυχική μου διάθεση αυτή την περίοδο θα απεικονιζόταν τέλεια σε καμβά από την Κραυγή του Έντβαρτ Μουνκ».
«Δεν θέτω στόχους, δεν ονειρεύομαι, δεν περιμένω τίποτα. Δεν κάνω προβολές του εαυτού μου στο μέλλον. Ειλικρινά. Ο γάμος και η μητρότητα δεν υπήρξαν ποτέ επιδίωξή μου. Επιπλέον, μου ακούγεται κλισέ αυτό που λένε για τις μοιραίες γυναίκες, ότι δηλαδή οι άντρες θέλουν να είναι μαζί τους αλλά δεν τις παντρεύονται. Άλλωστε, οι περισσότερες μοιραίες του παγκόσμιου σινεμά, απ’ όσο ξέρω έχουν παντρευτεί».
«Δεν θεωρώ τον εαυτό μου συντηρητικό, αλλά οι λεπτομέρειες της ερωτικής ζωής των άλλων είναι κάτι που προσωπικά, καθόλου δεν επιθυμώ να ξέρω. Αν πάλι οι σεξουαλικές φαντασιώσεις του συντρόφου μου, με τρόμαζαν ή διαστρέβλωναν την εικόνα μου για εκείνον… οποία απογοήτευσις! Θα μου τέλειωνε, τόσο απλά!».
«Πάντα ήμουν αφοπλιστικά ειλικρινής και στον ενθουσιασμό μου και στην απογοήτευσή μου. Δεν μου έχει συμβεί να χάσω ανθρώπους που με ενδιέφεραν επειδή δίστασα να εκφράσω τα αληθινά μου συναισθήματα. Επίσης, δεν θα έφτανα πολύ μακριά για να διεκδικήσω έναν άνθρωπο που με ενδιαφέρει. Τα σπουδαία στον έρωτα είναι αμοιβαία. Χωρίς κόλπα, χειρισμούς και διεκδικήσεις».
«Η μεγαλύτερη πράξη αγάπης ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα ; To να κοιμούνται αγκαλιά, κάθε βράδυ…».