Πιο συγκεκριμένα, ας πάρουμε για παράδειγμα μια συνεχόμενη πτήση από τη Νέα Υόρκη στο Χιούστον του Τέξας, που διαρκεί σήμερα περίπου τρεις ώρες και 50 λεπτά. Ωστόσο, σύμφωνα με την ίδια πτήση το 1973 θα διαρκούσε δύο ώρες και 37 λεπτά.Αντίστοιχα, η πτήση από το Λονδίνο στο Εδιμβούργο διαρκεί περίπου 10 λεπτά περισσότερο από ότι διαρκούσε στα μέσα της δεκαετίας του 1990, σύμφωνα με την Telegraph, όπως και αυτή από Μαδρίτη στη Βαρκελώνη που διαρκεί 20 λεπτά περισσότερο.
Η κύρια αιτία της επιμήκυνσης της διάρκειας των ταξιδιών είναι το κόστος των καυσίμων. Οι αεροπορικές εταιρείες προτιμούν να μεγαλώσουν σε διάρκεια τις πτήσεις για να εξοικονομήσουν χρήματα. Οι τιμές των καυσίμων έχουν πολλαπλασιαστεί σε σχέση με αυτές που ίσχυαν πριν μερικές δεκαετίες και είναι ο μεγαλύτερος «πονοκέφαλος» για τις αεροπορικές εταιρείες.
Ωστόσο, τα καύσιμα δεν είναι ο μόνος λόγος επιμήκυνσης των πτήσεων, καθώς οι πτήσεις που πραγματοποιούνται κάθε μέρα είναι τόσες που δημιουργούν κυκλοφοριακή συμφόρηση στους αεροδιαδρόμους και στα αεροδρόμια.
Έτσι, τα αεροπλάνα καταλήγουν να μην ακολουθούν τη συντομότερη διαδρομή προς τον προορισμό τους, αλλά μια προκαθορισμένη πορεία που απαιτεί την κάλυψη μεγαλύτερης απόστασης.