24 λόγοι για να είμαι άντρας

Να βγαίνω στο μπαλκόνι, στον κήπο, στην παραλία χωρίς μπλούζα.

Να χαίρομαι με μικρά και ασήμαντα πράγματα, όπως μια κρύα μπύρα.

Να νιώθω προστάτης και gentleman προσφέροντας το σακάκι μου σε μια δεσποινίδα που κρυώνει.

Να λύνονται μαγικά όλες οι παρεξηγήσεις με τις φίλες μου με τον διάλογο “Σόρι ρε, έκανα μαλακία” – “Ντάξει ρε μαλάκα, δεν τρέχει”.


Να βγάζω από μέσα μου όλο το στρες, την ένταση και το άγχος της ημέρας, φωνάζοντας με όλη τη δύναμη στα πνευμόνια μου: ΓΚΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΛ.




Να έχω εμμονή με τα στήθη, επειδή είναι ένα πανέμορφο, παράξενο πράγμα που δεν έχω - όχι επειδή της διπλανής είναι πιο μεγάλα/ πιο στητά/ πιο σφριγηλά/ πιο πεταχτά/ πιο ζουμπουρλούδικα.

Να ντύνομαι σε 2’ και 25’’ είτε βγαίνω να πάω στο προποτζίδικο είτε στα Όσκαρ.

Να είμαι “ο ένας” στην αναλογία γυναικών – αντρών 3 : 1.


Να έχω πρόσβαση σε στρατόπεδα, πορνεία, στο Άγιο Όρος. Όχι ότι αυτά τα μέρη είναι ελκυστικά. Αλλά το να μην έχεις πρόσβαση τα κάνει ελκυστικά.
Να την πέφτω σε όποια γκόμενα μου αρέσει - αντί να περιμένω να με διαλέξουν σαν κουτάβι στη βιτρίνα του pet shop.

Να οδηγώ καλύτερα. Και να μη με στέλνει κανείς να πλύνω κανένα πιάτο.

Να εξαρτάται από εμένα το πότε ξεκινάει και πότε τελειώνει το σεξ.

Να μην αναρωτιέμαι με κάθε παντελόνι που φοράω πόσο μεγάλα φαίνονται τα οπίσθιά μου.

Να μην πιάνω κανέναν να κοιτάζει το στήθος μου την ώρα που λέω κάτι πολύ σημαντικό.

Να μπορώ να παρασύρω μια αθώα κορασίδα στο κρεβάτι μου με δολοφονικά κλισέ ατάκες όπως "πρώτη φορά στη ζωή μου νιώθω όπως όταν είμαι μαζί σου".

Να είναι απολύτως φυσιολογικό να μην έχω παντρευτεί στα 35.

Να τιμωρώ τη γκόμενά μου όταν με νευριάζει με spanking, χαστούκια και τράβηγμα μαλλιών την ώρα του σεξ. 

Να θεωρείται επίτευγμα να φέρω έναν άλλο άνθρωπο σε οργασμό.

Να θεωρούμαι μάγκας και όχι τσούλα επειδή έκανα σεξ με οποιονδήποτε μου άρεσε έστω και λίγο σε αυτή τη ζωή.

Να μην αναρωτιέται ποτέ κρυφά κανείς για μένα αν μου αρέσει το πρωκτικό σεξ.


Να είμαι γοητευτικός, ώριμος και σέξι με τις ρυτίδες μου και τα γκρι μαλλιά μου. Όχι μουστόγρια.

Να μπορώ να κυνηγήσω, να ψαρέψω και να σκοτώσω την τροφή μου αν χρειαστεί.

Να φαντάζομαι πως το χειρότερο που μπορεί να μου συμβεί σε μια κακόφημη συνοικία είναι να μπλέξω σε καυγά – όχι να με ληστέψουν, χτυπήσουν, γδύσουν, βιάσουν, σκοτώσουν.

Να μπορώ να πιάσω, χαϊδέψω, φιλήσω, μυρίσω αυτά τα υπέροχα, μαλακά, πεντακάθαρα πλάσματα, τις γυναίκες.